Tanrı’nın krallığında, belirli yaratıklara görevlerini yerine getirmeleri için ihtiyaç duyulan güçler verilir. Şeytan, Tanrı-vergisi güçlerinin kendisini bağımsız bir tanrı olarak faaliyette bulunmaya yetkin kıldığına inandı. Onun hâkimiyetindeki sefalet, hastalık, kazalar ve savaşın yaygınlığı ile kanıtlandığı gibi, artık Şeytan’ın yetersiz olduğunu biliyoruz.

 

  Kuran açıkça şunu belirtir, Şeytan, kendisine ihsan edilen muazzam güçler ve rütbe dolayısıyla bir melekti.  Bu yüzden, düşüşünden önce bir melek olarak adlandırılır (2:34, 7:11, 15:29, 17:61, 18:50, 20:116, 38:71). Tanım olarak, bir cin, düşmüş bir melektir (18:50). Şeytan’ın isyanı, bize meleklerin kendi akıllarıyla ve mutlak bir seçim özgürlüğüyle yaratıldıklarını öğretir (2:34).