Üçlü birlik doktrininin yaygın olduğu İngilizce konuşulan dünyada, Tanrı’nın Kuran’daki çoğul kipi kullanımı bazı insanlarda merak uyandırmıştır. Kuran’ın kesinlikle hiçbir tavizin olmadığı baskın mesajı şudur, “TANRI BİRDİR” (2:133, 2:163; 4:171; 5:73; 6:19; 9:31; 12:39; 13:16; 14:48, 14:52; 16:22, 16:51; 18:110; 21:108; 22:34; 37:4; 38:65; 39:4; 40:16; 41:6; 112:1).

 

  Ne zaman Her Şeye Kadir Olan tarafından birinci çoğul şahıs formu kullanılsa, bu her zaman melekler gibi diğer varlıkların katılımına işaret eder. Örneğin bu Kuran’ın vahyi, melek Cebrail ve Muhammed peygamberin katılımını içermektedir. 15:9’daki çoğul formun kullanımı bu nedenledir: “Bu kutsal yazıyı biz vahyettik ve onu biz koruyacağız.” Buradaki çoğul form, açıkça melek Cebrail ve Muhammed peygamberin Kuran’ın iletilme sürecine katılmaları gerçeğini yansıtmaktadır.

 

   Başka bir örnek de yaşam nefesinin Âdem’e ve İsa’ya üflenmesi ile ilgilidir. Âdem’in yaratılışı Cennette gerçekleşti ve Tanrı yaşam nefesini doğrudan onun içine üfledi. Nitekim sürekli olarak birinci tekil şahıs formu kullanılır: “Ben Âdem’e Ruhumdan üfledim” (15:29, 38:72). Öte yandan, İsa’nın yaratılışı yeryüzünde gerçekleşti ve Cebrail, Tanrı’nın “kelimesini” Meryem’e taşıdı. İsa’nın yaratılışına değinildiğinde sürekli olarak çoğul form kullanılmaktadır (21:91, 66:12).

 

  Tanrı Musa ile meleklerin aracılığı olmadan direkt olarak konuştuğunda, Tanrı’nın özellikle tekil kipiyle konuştuğunu görüyoruz: “Ben Tanrı’yım. Benim yanımda başka bir tanrı yoktur. Yalnızca Bana tapın ve Beni anmak için düzenli iletişim dualarını (Namazı) yerine getir.” (20:12-14).

 

  Her ne zaman Tanrı’ya tapmaktan bahsedilse, tekil kip kullanılmaktadır (51:56).