[91:1] Ant olsun Güneş’e ve onun parlaklığına.
[91:2] Onu izleyen Ay’a.
[91:3] Ortaya çıkaran gündüze.
[91:4] Örten geceye.
[91:5] Göğe ve onu inşa eden O’na.
[91:6] Yere ve çökmesine engel olan O’na.
[91:7] Ruha ve onu yaratan O’na.
[91:8] Sonra da ona neyin kötü neyin iyi olduğunu göstermiş olana.
[91:9] Başarılı olmuştur onu günahtan kurtaran.
[91:10] Başarısız olmuştur onu ihmal eden.
[91:11] Semûd’un inkârı haddi aşmalarına sebep oldu.
[91:12] Onlar aralarından en kötülerin peşinden gittiler.
[91:13] TANRI’nın elçisi kendilerine dedi ki “Bu, TANRI’nın devesidir; izin verin de içsin.”
[91:14] Onu inkâr edip deveyi boğazladılar. Bunun üzerine Rableri günahlarından ötürü onlara karşılığını verdi ve onları imha etti.
[91:15] Yine de onlardan sonra gelenler gaflette kalır.