*9:1

Bu suredeki Besmelenin yokluğu, sadece bu sure ile oynandığına dair Kuran’ın Yüce Yazarı’ndan gelen esaslı bir işaret olmakla kalmaz, aynı zamanda kendi başına harika bir mucizeyi de temsil etmektedir. Ek 24 & 29’daki detaylara bakınız.



*9:24

Herhangi bir insanın gerçekten iman etmesine ve tapınmasını/ibadetini yalnızca Tanrı’ya adamasına engel olan olasılıklar ezici çoğunlukta olduğu için (12:103, 106), bütün bir ailenin iman ettiğini görmek neredeyse imkânsızdır. Bu nedenle, birçok imanlı şu tercihle yüz yüze kaldı: “Ya ben ya da Tanrı ve elçisi.” Bu soru sürekli olarak imanlıların eşleri veya onların ana-babaları, onların evlatları vs. tarafından ortaya konulmaktadır. İmanlılar daima doğru seçimi yaptılar. Bu, tüm imanlılar için zorunlu bir testtir (29:2).



**9:24

Kuranî matematiksel delil özellikle Tanrı’nın Antlaşma Elçisi’ni işaret etmektedir. “Reşad”ın sayısal değerini (505) artı “Halife”nin sayısal değerini (725) artı ayet numarasını (24) toplarsak 505+725+24=1254=19x66 elde ederiz.



*9:31

Eğer “Müslüman âlimlere,” bu kanıtlanmış kutsal yazıda öğretildiği gibi yalnızca Tanrı’ya tapmak ve yalnızca Tanrı’nın sözüne sarılmak hakkında danışırsanız size onun tersini tavsiye edeceklerdir. Eğer Papa’ya İsa’nın kimliği hakkında danışırsanız size üçlü birliğe sarılmayı öğütleyecektir. Eğer Tanrı’nın öğretilerine aykırı tavsiyeleri olan “Müslüman âlimlere” uyarsanız veya eğer Tanrı’nın tavsiyesi yerine Papa’nın tavsiyesini alırsanız, Tanrı’nın yerine bu dini liderleri tanrılar edinmiş olursunuz.



*9:33

Bu ifade harfi harfine burada ve 61:9’da geçmektedir. Eğer “Reşad”ın sayısal değerini (505), ardından “Halife”nin sayısal değerini (725), ardından bu ifadenin geçtiği sure ve ayet numaralarını (9:33 ve 61:9) yazarsak 505 725 9 33 61 9 elde ederiz, 19’un tam katıdır. Bu da buradaki elçinin Reşad Halife olduğunu doğrulamaktadır. Buna ek olarak, 9:33’ten 61:9’a kadar ayet sayısı (3902) + 9 + 33 + 61 + 9 + “Reşad Halife”nin değeri (1230) 5244 eder, bu da 19’un tam katıdır. Her bir harfin değeri eklenerek hesaplanan 9:33 ve 61:9 ayetlerinin sayısal değeri 7858’dir. Bu sayı ile her iki ayetteki harf sayısını (120) artı 9:33’ten 61:9’a kadarki ayetlerin sayısını (3902) artı “Reşad Halife”nin değerini (1230) toplarsak, 7858 + 120 + 3902 + 1230 = 13110 = 19x690 elde ederiz. Ek 1, 2 ve 26’ya bakınız.



*9:36

“Ay” kelimesi Kuran’da 12 kez ve “gün” kelimesi 365 kez geçmektedir.



*9:37

Bozulmuş Müslüman Dünyaya göre, Kutsal Aylar Recep, Zilkade, Zilhicce ve Muharrem’dir (İslami Takvim’in 7., 11., 12., ve 1. ayları). Kuran’ın dikkatli bir şekilde incelenmesi, onların Zilhicce, Muharrem, Safer ve Rebiülevvel (12., 1., 2., ve 3. aylar) olması gerektiğini ortaya çıkarır. Ek 15’e bakınız.



*9:54

Bu, İletişim Dualarının (Namazın) Kuran’dan önce de var olduğunu ve İbrahim’den itibaren (bkz. 21:73) kuşaktan kuşağa aktarıldığını gösteren başka bir kanıttır. Bu ayrıca, “Kuran’da İletişim Dualarının ayrıntılarını nerede bulabiliriz?” sorusunu sorarak Kuran’ın eksiksiz ve tamamen detaylı olduğuna dair Tanrı’nın ifadesine meydan okuyanları afallatıyor (6:19, 38, 114).



*9:80

Eğer Muhammed kendi amcası ve kuzenleri yararına şefaat edemediyse, onunla hiç görüşmemiş olan yabancılara, onun kendileri yararına şefaat edeceğini düşündüren nedir? Ne İbrahim babası yararına şefaat edebildi ne de Nuh oğlu yararına şefaat edebildi (11:46 & 60:4).



*9:101

İkiyüzlüler imanlıların arasında otururlar, mesajı ve kanıtları dinlerler, sonra da zehirli şüphelerini yayarlar. Bu, Kuranî bir yasadır ki, onlar iki katı azaba uğrarlar, şimdi ve sonsuza dek.



*9:107

Uygulamaların mutlak bir şekilde YALNIZCA Tanrı’ya adanmadığı herhangi bir mescit Şeytan’a aittir, Tanrı’ya değil. Örneğin, Ezanda ve/veya Namaz ibadetinde İbrahim, Muhammed ve/veya Ali’nin adını anmak Tanrı’nın 2:136, 2:285, 3:84 ve 72:18’deki buyruklarını ihlal eder. Ne yazık ki bu, bozulmuş Müslüman dünyasında yaygın bir putperest uygulamadır.



*9:1 & *9:127

Bu, başına Besmele eklenmemiş tek suredir. Bu olgu, 14 yüzyıl boyunca Kuran öğrencilerinin kafasını karıştırdı ve bunu açıklamak için birçok teori geliştirildi. Şimdi anlıyoruz ki Besmele’nin dikkat çeken yokluğu üç amaca hizmet etmektedir: (1) İlerideki bir ilahi ilanı temsil eder ki, puta tapanlar 2 sahte ayet eklemek suretiyle Kuran’la oynamaya mukadderdiler (9:128-129). (2) Tanrı’nın Kuran’daki matematiksel kodunun fonksiyonlarından birini göstermektedir, yani Kuran’ı herhangi bir değişikliğe karşı koruması. (3) Kuran’ın kodunun ekstra mucizevi özelliklerini sunmaktadır. Olağanüstü öneminden dolayı, ayrıntılar Ek 24 ve 29’da verilmiştir. Yakın bir gözlem; Sure 9’un sonuna kadar “Tanrı” kelimesinin geçiş sayısı 1273’tür (19x67). Eğer iki sahte ayet olan 128 ve 129 eklenirse, bu olgu − ve daha birçoğu − yok olacaktır.