Arabistan’da, eşin, kocanın annesi gibi olduğu ilan edilerek yabancılaştırılması bir gelenekti. Burada, böylesi adil olmayan bir uygulama iptal edilmiştir.
Bu antlaşma 3:81’de detaylandırılmıştır. Tanrı, Muhammed’den sonra gelen ve onların mesajlarını arındırıp birleştirecek olan Kendi Antlaşma Elçisi’ni destekleyeceklerine dair peygamberlerle bir antlaşma yaptı. Bu antlaşma, dünya yaratılmadan önce yapıldı ve Mekke’de, 3 Zilhicce 1391’de (21 Aralık 1971’de) yerine getirildi. İslami ay (12) artı gün (3) artı yıl (1391) toplandığında 1406, 19x74 eder. Tanrı’nın Antlaşma Elçisi’nin Reşad Halife olduğunu ortaya koyan karşı konulmaz kanıt Kuran boyunca verilmektedir (Ek 2 & 26).
Şeytan bu ayeti bağlamından kopardı ve insanların Muhammed peygamberi putlaştırmalarına yaslanıp, “Peygamberin Sünneti” diye adlandırılan bir dizi yetkisiz ve mantıksız düzenlemeler üretti. Bu da tamamen farklı bir din yarattı (42:21 ve Ek 18’e bakınız).
Muhammed’in açık tarifine rağmen, çoğu Müslüman onun son peygamber ve aynı zamanda son elçi olduğu konusunda ısrar ederler. Bu, 40:34’te gördüğümüz gibi trajik bir insan özelliğidir. Tanrı’ya tereddütsüz iman eden kimseler, Tanrı’nın son peygamber Muhammed’den sonra, Kendi arındırıcı ve birleştirici Antlaşma Elçisi’ni göndereceğini fark ederler (3:81, 33:7).
Zamanın çoğunda düşüncelerinizi her ne meşgul ediyorsa sizin tanrınız odur. Tanrı’yı anmak ve O’nu gece gündüz yüceltmek buyruğu bu nedenledir. Ek 27’ye bakınız.
Babalarımızla önceden evlenmiş kadınlarla evlenmekten 4:22’de menedilmekteyiz. Baba da kendi oğlunun boşanmış hanımı ile evlenemez (4:23). Bu ilahi buyruk, babalarımız ve onların en mahrem işlerine olan saygımızı muhafaza etmektedir. Benzer şekilde, peygamber de zamanındaki imanlılar için bir baba figürüydü. Bu imanlıların iyiliği için, Tanrı onları peygamberle önceden evli olan kadınlarla evlenmekten menetti. Evlilik kutsal ve çok özel bir ilişkidir ve peygamberin özel hayatının mahrem tutulması gerekiyordu.
Örneğin bir asırdan daha az bir süre önce, televizyon ve uzay uyduları hakkında sadece Tanrı bilgi sahibiydi. Bu bilgiyi, önceden belirlenmiş bir zamanda vahyetti. Benzer şekilde, Tanrı, bu dünyanın sonu için tayin edilen vakti de vahyetti (Ek 25).